Πως θα κόψουμε την πάνα;

Θυμάμαι όταν ο Θανάσης ήταν περίπου 2 ετών, είχαμε βρεθεί σε μία παιδική χαρά.

Εκεί έπιασα μία συζήτηση με μαμάδες που είχαν μεγαλύτερα παιδιά και μοιράστηκα την ανησυχία μου για το πως το παιδί θα βγάλει την πάνα.

Με κοίταξαν περίεργα… θέλεις γιατί τα παιδιά τους είχαν μεγαλώσει; Θέλεις γιατί τους φάνηκε χαζή η ερώτηση; Γενικά ένιωσα άβολα και είπα εντάξει δεν το ξανασυζητάω το θέμα…

Άρχισα λοιπόν να το ψάχνω στο Internet, να διαβάζω ότι έβρισκα σε βιβλία και τέλωσπάντων όταν ο Θανάσης ήταν πια 2.5 χρονών, το πήραμε απόφαση και σε μία εβδομάδα, η πάνα είχε βγει οριστικά. Και ναι δεν ήταν καλοκαίρι… ήταν Μάρτιος μήνας!

Το ίδιο έγινε με τη Τζωρτζίνα, ακριβώς στα 2.5 αποχωρίστηκε και η Τζωρτζούλα μου την πάνα. Βέβαια εδώ με βοήθησε πολύ και ο Παιδικός μας Σταθμός και ίσως τα πράγματα έγιναν πολύ πιο εύκολα από ότι στο Θανάση. Και αυτή τη φορά δεν ήταν καλοκαίρι.

Αποφάσισα λοιπόν να γράψω μερικά tips για την εκπαίδευση τουαλέτας, έτσι σαν μάνα 2 παιδιών που τα κατάφεραν σε λίγες μέρες και χωρίς να νιώσω ότι παιδεύομαι:

1. Δεν περιμένουμε να έρθει το καλοκαίρι για να εκπαιδεύσουμε το παιδί στην τουαλέτα. Ας λερώσουμε και κανένα χαλί… τσισάκια είναι! Του παιδιού μας!
2. Καταλαβαίνουμε ότι το παιδί είναι σχετικά έτοιμο: αν κρατάει αρκετές ώρες την πάνα του στεγνή, αν καταλαβαίνουμε πότε κάνει τσίσα (φορώντας την πάνα), αν δεν βρέχει την πάνα του το βράδυ. 2 στα 3 από αυτά να συμβαίνουν είναι καλό σημάδι ότι είμαστε έτοιμες να ξεκινήσουμε. Συνήθως γύρω στα 2.5 έτη, όλα τα παραπάνω συντρέχουν, οπότε είμαστε έτοιμοι.
3. Ξεκινάμε να του το λέμε από καμιά εβδομάδα πριν, ότι θα βγάλουμε την πάνα και θα κάνουμε πια τσίσα στο γιογιο! Εμείς πήγαμε και στα 2 παιδιά παρέα και διαλέξαμε το γιογιο τους. Το γιογιο 2-3 μέρες πριν ξεκινήσει η εκπαίδευση πρέπει να είναι σε εμφανές σημείο στο σπίτι. Εμείς το είχαμε στο σαλόνι. Κέντρο σαλονιού!
4. Ξεκινάμε από Παρασκευή ή παίρνουμε και μία μέρα άδεια από τη δουλειά μας και ξεκινάμε από Πέμπτη, οπότε έχουμε μαζί με το Σαββατοκύριακο, 4 ολόκληρες μέρες να προσπαθήσουμε παρέα. Καλό είναι για αυτές τις 4 μέρες να είμαστε εμείς αποκλειστικά με το παιδί και να μην το μοιράσουμε με τη γιαγιά, κλπ, εκτός αν πρόκειται για Παιδικό Σταθμό που υπεύθυνα θα σας πει ότι μπορεί να σας υποστηρίξει.
5. Ξεκινάμε αποφασιστικά. Δηλαδή τη μέρα που θα ξεκινήσουμε, πετάμε τις πάνες, τέλος! Τα πισωγυρίσματα δεν κάνουν καλό.
6. Ξεκινώντας, παρακολουθούμε το παιδί και όταν καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται να κάνει τσίσα το πάμε στο γιογιο του. Την πρώτη φορά μπορεί να μη θέλει, εμείς θα κάτσουμε δίπλα του, θα λέμε αστειάκια μέχρι τα τσισάκια να γίνουν! Μόλις τα καταφέρει… εκεί να δείτε χαρές και πανηγύρια! Είναι ένα μεγάλο επίτευγμα και πρέπει να το επιβραβεύσουμε. Με τον τρόπο που συνηθίζουμε, αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό. Αυτό λοιπόν, είναι το βάπτισμα του πυρός. Όλη την πρώτη μέρα θα πρέπει να παρακολουθούμε το παιδί και να του λέμε ότι όταν θέλει τσίσα πρέπει να πάει στο γιογιο του.
7. Παρακολουθώντας το παιδί, το πολύ να γίνει ένα ατύχημα μέσα στη μέρα… θα του πείτε δεν πειράζει αλλά την επόμενη φορά να είναι προσεχτικό. Αυτό όμως να το πείτε πολύ σοβαρά! Καθόλου αστεία… καθόλου χαλαρά! Είναι σοβαρό, όπως το επίτευγμα είναι μεγάλο, έτσι και το λάθος είναι σοβαρό!
8. Το βράδυ δεν του φοράτε πάνα! Μη του δώσετε νερό ή γάλα μία ώρα πριν τον ύπνο. Ακριβώς πριν τον ύπνο βάλτε το πάλι στο γιογιο του για τσίσα, λέγοντάς του να προσέξει να μην κάνει τσίσα στο κρεββάτι του, γιατί δε φοράει πάνα. Βάζετε ένα προστατευτικό στο κρεββάτι για το στρώμα και το τολμάτε! Το πιθανότερο είναι πως δε θα κάνει τσίσα… αλλά αν κάνει, το αλλάζετε, το πλένετε, ήρεμα του λέτε να μην το ξανακάνει και το ξαναβάζετε για ύπνο.
9. Κάπως έτσι επαναλαμβάνονται τα πράγματα τη δεύτερη μέρα, μόνο που η επίβλεψή σας θα χαλαρώσει από το μεσημέρι και μετά και το παιδί θα έρθει και θα σας πει όταν είναι η ώρα «μαμά τσίσα» μόνο του! Εκεί είναι που κάτι κερδίσατε και ουσιαστικά έχετε κάνει το 80% της εκπαίδευσης.
10. Σίγουρα όσο η επιβλεψή σας θα χαλαρώνει… μπορεί να γίνονται ατυχήματα. Και όσο πιο χαλαροί είστε όταν γίνεται ένα ατύχημα τόσα περισσότερα ατυχήματα θα γίνουν. Επομένως μεγάλη επιβράβευση όταν το παιδί κάνει τσίσα στο γιογιο και σοβαρή επίπληξη όταν δεν κάνει… το θέμα είναι σοβαρό και πρέπει να το καταλάβει.
11. Σε άλλες 2 μέρες το παιδί θα το καταλάβει! Όταν χρειαστεί να αφήσετε μετά τις 3-4 πρώτες μέρες το παιδί σε κάποιον άλλο θα του εξηγήσετε τους κανόνες, με το παιδί μπροστά, δηλαδη δε φοράμε πάνα, κάνουμε τσίσα στο γιογιο (και αυτό είναι πολύ σπουδαίο που το παιδί τα κατάφερε!) και προσέχουμε να μη λερώσουμε γιατί αυτό είναι πολύ σοβαρό.
12. Σε άλλες 2 μέρες… η εκπαίδευση έχει τελειώσει!
13. Προσοχή στα πισωγυρίσματα… μην ξεγελαστείτε και του βάλετε πάνα στον ύπνο ή στην έξοδο. Μου έχει τύχει να ακούσω μαμά σε μαγαζί, να της λέει το παιδί της μαμά τσίσα και αυτή να του λέει… «Δεν πειράζει, φοράς πάνα, κάντα πάνω σου!». Και εκεί εγώ έβγαλα το Pottiagogo στην ζωή μου, της το έδειξα και το λύτρωσα το παιδί!!!

Τώρα να σας πω για τα αγόρια ότι το πιθανότερο είναι να μάθουν να κάνουν τσίσα καθιστά και όχι όρθια!

Αυτό για 2 λόγους: Ο ένας, γιατί δεν τους είναι εύκολο να πιάνουν το πουλάκι τους όταν κάνουν τσίσα – ειδικά όταν πρωτομαθαίνουν και ο δεύτερος γιατί οι περισσότερες παραστάσεις τους από έναν άνθρωπο που κάνει τσίσα, είναι να κάνει τσίσα καθιστός… πολύ λίγα παιδάκια έχουν δει τον μπαμπά να κάνει τσίσα… όλα όμως σχεδόν έχουν δει τη μαμά… οπότε άντε να εξηγήσεις στο αγοράκι ότι όχι μόνο δε θα κάνει τσίσα στην πάνα, αλλά θα κάνει και όρθιος… και μάλιστα χωρίς να λερώνει!

Μην ανησυχείτε, 6 μήνες μετά θα κάνει τα τσίσα του σαν άντρας!!!

Τέλος να πω, πως μερικά παιδάκια δυσκολεύονται να κόψουν τα κακά στην πάνα και ενώ κάνουν τσίσα στο γιογιο, όταν έρχεται η ώρα για τα κακά ζητάνε να τους βάλετε πάνα… Είναι απλό. Μην υποκύψετε! Πείτε τους πως πρέπει να κάνει κακά στο γιογιο του. Η πρώτη φορά που θα κάνει κακά στο γιογιο ή στη λεκάνη, θα είναι και η τελευταία που έκανε σε πάνα!

Θυμάμαι την πρώτη φορά που ο Θανάσης αποφάσισε να κάνει τελικά τα κακά του στο γιογιο, ήμασταν σφιχταγγαλιασμένοι και λέγαμε το «φεγγαράκι μου λαμπρό».

Μπορεί η εκπαίδευση για τα τσίσα να κρατήσει μερικές μέρες, με την πρώτη όμως που θα τα καταφέρει με τα κακά έχει κιόλας συνηθίσει να κάνει κακά στο γιογιο.

Αυτά τα λίγα από μένα (Εβίτα). Εύχομαι να σας φανούν χρήσιμα και να μη χρειαστεί να σας κοιτάξουν σαν UFO άλλες μαμάδες όταν θα τις ρωτήσετε πως τα κατάφεραν… όπως έπαθα και εγώ σε μία παιδική χαρά στον Ταύρο, 4 χρόνια πριν.