Από την πάνα στην τουαλέτα: 5 χρήσιμες συμβουλές για εύκολη μετάβαση

Υπάρχουν διάφορες κατακτήσεις στη ζωή ενός παιδιού και των γονιών του και σίγουρα μία από τις πιο σημαντικές είναι η χρήση της τουαλέτας ή του γιογιό. Το να μάθει να ελέγχει τον εαυτό του και να χρησιμοποιεί την τουαλέτα ανεξάρτητο είναι από τους πιο βασικούς σταθμούς στην ανάπτυξη ενός παιδιού, όπως και το περπάτημα ή η ομιλία. Με τη σωστή προσέγγιση και λίγη υπομονή, όλα μπορούν να γίνουν πιο εύκολα και το παιδί να αποκτήσει την απαραίτητη αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία.

Τα περισσότερα παιδάκια είναι έτοιμα για το επόμενο βήμα γύρω στην ηλικία των 2-3 ετών ωστόσο και το ίδιο το παιδάκι θα μας δείξει πότε αισθάνεται έτοιμο! Η διαδικασία εκπαίδευσης τουαλέτας μπορεί να γίνει πολύ πιο απλή ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα:
 

1. Ερμηνεύουμε τα σημάδια ετοιμότητας

Κάθε παιδί είναι μοναδικό και δεν υπάρχει μια ενιαία προσέγγιση στην εκπαίδευση τουαλέτας. Ο ιδανικός χρόνος για να ξεκινήσουμε διαφέρει από παιδί σε παιδί, αλλά τα περισσότερα παιδιά δείχνουν σημάδια ετοιμότητας μεταξύ 18 μηνών και 3 ετών. Το παιδί δεν θα πρέπει να πιεστεί, το ίδιο θα μας δείξει τα σημάδια τα οποία θα χρειαστεί να ερμηνεύσουμε. Τα σημάδια ετοιμότητας μπορεί να είναι μικρές  λεπτομέρειες στην καθημερινότητα του όπως το να παραμένει στεγνό για αρκετές ώρες, να δυσφορεί όταν είναι λερωμένο, να δείχνει ή να λέει πότε είναι βρώμικη η πάνα του. 
 

2. Δημιουργούμε ένα θετικό περιβάλλον

Κάνουμε την εκπαίδευση τουαλέτας μια θετική και ενθαρρυντική εμπειρία για το παιδί μας. Αποφύγουμε την πίεση και την κριτική, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε άγχος και αντίθετα αποτελέσματα. Δημιουργούμε έναν άνετο και φιλόξενο χώρο στο μπάνιο με ένα χαριτωμένο γιογιό ή ένα άνετο παιδικό κάθισμα τουαλέτας κι ένα σκαμπό για να βοηθήσουμε το παιδί μας να φτάνει στην τουαλέτα.
 

3. Καθιερώνουμε μια ρουτίνα

Ορίζουμε μια σταθερή ρουτίνα, ενθαρρύνοντας το παιδί μας να κάθεται στο γιογιό σε τακτά χρονικά διαστήματα, όπως μετά τα γεύματα ή πριν τον ύπνο. Είμαστε υπομονετικοί και δίνουμε στο παιδί μας άφθονο χρόνο να καθίσει στο γιογιό. Είναι σημαντικό να επαινούμε και να ενθαρρύνουμε κάθε προσπάθεια, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Θα ήταν καλό η ρουτίνα να τηρείται από όλα τα μέλη της οικογένειας και όποιον φροντίζει το παιδί.
 

4. Επαινούμε τις επιτυχίες του!

Τα παιδάκια χαίρονται να αισθάνονται ότι τα καταφέρνουν και ο καλύτερος τρόπος είναι η δική μας επιβράβευση. Δεν διστάζουμε λοιπόν να το επαινούμε με κάθε ευκαιρία αλλά και σε κάθε του προσπάθεια ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα! Ένα μπράβο μπορεί να αποτελέσει σπουδαίο κίνητρο και θα το ενθαρρύνει να συνεχίσει. Μπορούμε ακόμη να το επιβραβεύσουμε και με εναλλακτικούς τρόπους όπως για παράδειγμα με αυτοκολλητάκια. Βασικό είναι να παραμένουμε ήρεμοι και υποστηρικτικοί, ακόμη και σε περίπτωση ατυχημάτων. Τα ατυχήματα είναι ένα φυσικό μέρος της μαθησιακής διαδικασίας και είναι απαραίτητο να μην επιπλήξουμε ή ντροπιάσουμε το παιδί.
 

5. Ενθαρρύνουμε την ανεξαρτησία

Ενθαρρύνουμε την ανεξαρτησία επιτρέποντας στο παιδί να τραβάει το καζανάκι, να πλένει τα χέρια του και να διαλέγει τα εσώρουχά του. Αυτές οι μικρές ευθύνες το βοηθούν να αισθάνεται ότι μπορεί να τα καταφέρει μόνο του και τονώνει την αυτοπεποίθησή του.
 

ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ: Κάθε παιδί είναι μοναδικό και προοδεύει με τον δικό του ρυθμό! Οπλιζόμαστε με υπομονή και επιμονή, γιορτάζουμε τις μικρές νίκες και κρατάμε θετική στάση στα μικρά πισωγυρίσματα! 

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!